donderdag 1 september 2011

met de ogen van je hart




De kleine prins zei tot de vos: Vannacht is het een jaar geleden. Dan staat mijn ster precies boven de plek waar ik verleden jaar gevallen ben. 

Ik keer terug. Je moet naar de sterren kijken. De mijne is te klein om je te wijzen waar ze is. Dat is beter zo. Voor jou is dan mijn ster één van de vele sterren. Je zult het prettig vinden alle sterren te bekijken... Alle sterren zullen je vrienden zijn ... 

Voor mensen hebben de sterren een verschillende betekenis. Voor sommige mensen die ver reizen dienen de sterren als gids. Voor anderen zijn het alleen maar lichtjes. Weer anderen, de geleerden, zien er grote vraagstukken in. Maar al die sterren zwijgen. Jij zult sterren hebben zoals niemand anders heeft ... 

Wat bedoel je toch, vroeg de vos? En de kleine prins antwoordde: 

Als jij ’s nachts naar de hemel kijkt zal het zijn alsof alle sterren lachen – omdat ik een ster bewoon en omdat ik lach ! En als je eenmaal getroost bent, dan zul je heel blij zijn dat je me gekend hebt. Je zult altijd mijn vriend zijn en je zult met me mee willen lachen. En dan zul je van tijd tot tijd voor je plezier het raam open doen ... En je vrienden zullen heel verbaasd zijn je te zien lachen, als je naar de hemel kijkt. Dan zeg je tegen ze : 

“Ja, om de sterren moet ik altijd lachen”. En ze zullen denken dat je gek bent. 

Weet je, ook al ga ik weg, ik blijf toch bij je ... Begrijp je het niet ? Waar ik naar toe ga is te ver. Ik kan dit lichaam niet meenemen. Het is veel te zwaar. 

Maar weet je : het wezenlijke is voor de ogen onzichtbaar. Alleen met de ogen van je hart kun je goed zien.

- Antoine de Saint Exupéry