vergankelijk...

"Onze liefde was van het begin af aan gedoemd. Die was even vergankelijk als de zonsondergang. Jij hebt ooit gezegd dat de ondergaande zon een tragedie was die je melancholiek stemde terwijl je vergeefs probeerde hem vast te houden. Misschien dat de schoonheid juist wel in het vergankelijke schuilt. Als je de zonsondergang tot staan kon brengen en voorgoed in de schemering zou kunnen leven, zou dat dan wel net zo betoverend zijn? Zou onze liefde nog net zo teder zijn als er geen verlies in het verschiet zou liggen? We zullen het nooit weten, omdat verlies het enige is wat we hebben, samen met de herinnering aan vuurrood en goud."


Santa Montefiore - De Franse Tuinman