vriendschap...

Eens toen de dagen

Eens toen de dagen
over de riviertong lagen
lang en wazig
onder de macht van leed
kwam stralend de boot
onder de herfstbrug gevaren
en ik zat bang voor het licht
in mijn schaduw

jij hebt zorgend de boot aan de kade gemeerd
bekommerd mijn twijfel
mijn angst genegeerd
en je hand hielp me mee
op de loopbrug

en het licht waarin duizenden tranen hingen
is opengebarsten van glinsteringen

Maria Pas

Er zijn ontroostbare momenten van verdriet die niet kunnen 

en niet hoeven te worden hersteld. 

Misschien helpen ze de lijnen in ons gezicht te vormen, 

de glinstering in onze ogen, 

de lichaamshouding te veranderen. 

Ze zijn goed noch slecht. Ze zijn er gewoon.

Meestal is het in deze open momenten, als we tot staan komen 

- als we onszelf toestaan even alles op te schorten, 

volledig bij een ander aanwezig te zijn, zonder iets te hoeven doen - 

dat we misschien de geur van genade kunnen opvangen 

die van ver buiten de kring van verdriet en vreugde wordt aangevoerd.

Is dit tenslotte niet wat we allemaal willen? 

Naar het hart te luisteren, in contact te zijn met onze eigen hartslag, 

volledig door een ander te worden aangehoord 

en op dat moment te worden gekend zoals we zijn.

- Saki Santorelli -

D.,

Gisteravond lag ik weeral eens te woelen in bed
ik kon de slaap maar niet vinden.
ik piekerde me rot, mijn hart klopte gejaagd


ik had je laatste mail in gedachten
ik had je totale negativiteit van de laatste jaren in gedachten
en kreeg het maar niet gerijmd met hoe ik je herinnerde,
en alle lieve dingen die je ooit tegen me gezegd had


ieder woord herinner ik me er nog van, iedere blik
iedere knuffel voel ik nog
en dan die plotse totale afstand en
hartverscheurende ontkenning,
nu al zo lang...




ik krijg het maar niet gerijmd,
ik 
krijg 
het 
maar 
niet 
gerijmd....


J.

Somebody That I Used To Know

Now and then I think of when we were together
Like when you said you felt so happy you could die
Told myself that you were right for me
But felt so lonely in your company
But that was love and it's an ache I still remember

You can get addicted to a certain kind of sadness
Like resignation to the end
Always the end
So when we found that we could not make sense
Well you said that we would still be friends
But I'll admit that I was glad that it was over

But you didn't have to cut me off
Make out like it never happened
And that we were nothing
And I don't even need your love
But you treat me like a stranger
And that feels so rough
No, you didn't have to stoop so low
Have your friends collect your records
And then change your number
I guess that I don't need that though
Now you're just somebody that I used to know
Now you're just somebody that I used to know
Now you're just somebody that I used to know

Now and then I think of all the times you screwed me over
But had me believing it was always something that I'd done
And I don't wanna live that way
Reading into every word you say
You said that you could let it go
And I wouldn't catch you hung up on somebody that you used to know...

But you didn't have to cut me off
Make out like it never happened
And that we were nothing
And I don't even need your love
But you treat me like a stranger
And that feels so rough
No, you didn't have to stoop so low
Have your friends collect your records
And then change your number
I guess that I don't need that though
Now you're just somebody that I used to know

Somebody...

I used to know
That I used to know

Somebody...

Now you're just somebody that I used to know

dit blijft een moeilijke...

de Dagelijkse Gedachte die vandaag werd rondgestuurd

blíjft een heel moeilijke voor mij

... blijkbaar ben ik nog niet bereid...