donderdag 31 januari 2013

woensdag 30 januari 2013

The road we are travelling...






"What the future holds for you depends entirely on your capacity for love.
And for that, you must have absolute and total confidence in what you are doing. Don’t let others say: ‘That road is better’ or ‘That route is easier’.

The greatest gift God gave us is the power to make decisions.


The adventure of the days to come needs to be full of romance, because the world needs that; therefore, when you are mounted on your horse, feel the wind on your face and enjoy the sense of freedom.

But don’t forget that you have a long journey ahead. If you surrender totally to the romance of it all, you might fall.
If you don’t stop occasionally to let both you and your horse rest, your horse might die of thirst or exhaustion.



And precisely at the moment when everything seems to be going well and your dream is almost within your grasp, that is when you must be more alert than ever. Because when your dream is almost within your grasp, you will be assailed by terrible guilt.

You will see that you are about to arrive at a place where very few have ever set foot and you will think that you don’t deserve what life is giving you.
You will forget all the obstacles you overcame, all that you suffered and sacrificed. And because of that feeling of guilt, you could unconsciously destroy everything that took you so long to build.

That is the most dangerous of obstacles, because renouncing victory has about it a certain aura of sanctity.


But if a man understands that he is worthy of what he has struggled so long for, he will realise that he did not get there alone and must respect the Hand that led him".


With love: Paolo Coelho

















zondag 27 januari 2013

vrijdag 25 januari 2013

downtown!

















Petula Clark
Downtown

When you're alone
And life is making you lonely,
You can always go downtown
When you've got worries,
All the noise and the hurry
Seems to help, I know, downtown
 
Just listen to the music of the traffic in the city
Linger on the sidewalk where the neon signs are pretty
How can you lose?
 
The lights are much brighter there
You can forget all your troubles, forget all your cares and go
Downtown, things'll be great when you're
Downtown, no finer place for sure,
Downtown, everything's waiting for you


Don't hang around
And let your problems surround you
There are movie shows downtown
Maybe you know
Some little places to go to
Where they never close downtown
 
Just listen to the rhythm of a gentle bossanova
You'll be dancing with 'em too before the night is over
Happy again
 
The lights are much brighter there
You can forget all your troubles, forget all your cares and go
Downtown where all the lights are bright,
Downtown, waiting for you tonight,
Downtown, you're gonna be alright now
 
Downtown
 
And you may find somebody kind to help and understand you,
Someone who is just like you and needs a gentle hand to
Guide them along
 
So, maybe I'll see you there
We can forget all our troubles, forget all our cares and go
Downtown, things'll be great when you're
Downtown, don't wait a minute more,
Downtown, everything's waiting for you
 
Downtown













woensdag 23 januari 2013

dinsdag 22 januari 2013

zondag 20 januari 2013

her-inneren









sneeuwengel...



"Het verdriet om verlies is geen verdriet
maar ontroering en liefde 

omdat je je een geliefde her-innert, 
dus telkens opnieuw in je hart binnen laat..."



Byron Katie 






ach...  
wat  'her-inner'  ik me nog zo vaak zoveel... 














zaterdag 19 januari 2013

donderdag 17 januari 2013

dinsdag 15 januari 2013

doorschieten...

(nog eentje voor mij duidelijk,
ik schiet gemakkelijk door blijkbaar...)










Te ver doorschieten is net zo verkeerd
als te vroeg opgeven.


Confucius















vrijdag 11 januari 2013

woensdag 9 januari 2013

best books of 2012...





Interessant!!   De betere boeken van 2012 volgens categorie.










het boek van de post van gisteren - "het licht van de zee" - blijkt het beste uit de historische fictie te zijn,
"het kind van sneeuw" het vierde uit dezelfde categorie; fijn! 

blijkbaar een categorie naar mijn smaak, maar dat wist ik al van de soort films die ik graag zie :-))







dinsdag 8 januari 2013

Het licht van de zee








M.L. Stedman - Het licht van de zee



Het is 1926, en Tom en Isabel Sherbourne bemannen een afgelegen vuurtoren voor de kust van Australië. Het is een stil en eenzaam leven voor het jonge, ongewenst kinderloze stel. Tot er na een storm in april een reddingsboot aanspoelt met twee mensen erin: een dode man en een kleine, springlevende baby. 

In de wetenschap dat het nog zes maanden duurt voordat hun aflossing zal arriveren, begraaft Tom de man en ontfermt Isabel zich over de baby, een meisje. Al snel krijgt Isabel een sterke band met haar. Ze haalt Tom over om net te doen alsof ze hun kind is, maar door deze leugen komt hun relatie onder druk te staan. De spanning neemt nog verder toe wanneer ze na twee jaar terugkeren naar het vasteland. Daar worden ze geconfronteerd met veel vragen van hun vrienden en familie, en met een wanhopige vrouw op zoek naar haar dochtertje... 














zelf ben ik er nog maar net aan begonnen, maar het is voor mij nu al een prachtig boek; 
daarom deze vroege aanbeveling!













kind van sneeuw













"Jack en Mabel vestigen zich in het onherbergzame Alaska nadat ze een groot persoonlijk leed hebben doorstaan. Hun eerste en enige kind werd doodgeboren, hetgeen ze nog altijd niet verwerkt hebben. In de door hen zelf gebouwde blokhut, een heel eind van de bewoonde wereld vandaan proberen ze ieder op hun eigen manier hun verdriet te verwerken. Jack stort zich op het ontginnen van land om er aardappels te kunnen verbouwen. Aanvankelijk maakt Mabel taarten die ze in het dorp verkoopt, maar als de winter invalt, krijgt ze te horen dat haar taarten niet meer nodig zijn. Ze hebben evenwel ook nog geen echte oogst gehad, zodat ze het als de winter invalt moeilijk hebben: het ziet er naar uit dat ze het niet zullen redden.
Als de eerste sneeuw valt, maken ze samen in een spontane opwelling een sneeuwpop, een echte pop, met een das om en wanten. Het lijkt een nieuw  begin. Kunnen ze hun verdriet achter zich laten? 
De dag erna is de sneeuwpop weg, als ook das en wanten… en ze zien tussen de bomen een flits van een kind. Wie is dat kind? Hoe kan het dat ze ’s nachts buiten in de bossen, in de wildernis, kan overleven? Niemand in het dorp weet iets van een kind af, en Mabel gaat langzaam denken aan het sprookje dat haar vader haar als kind voorlas, over een echtpaar dat geen kinderen kon krijgen, een sneeuwpop maakte en hoe die tot leven kwam. Is het meisje dan niet echt?
Wie of wat het kind ook is: langzaam komt ze dichterbij de hut, dichterbij Jack en Mabel en ze gaat deel uit maken van hun leven. 
Tot de lente komt. Met het verdwijnen van de sneeuw verdwijnt ook het kind.
Het wordt zomer en een bevriend echtpaar helpt hen het land te bewerken en laat hun jongste zoon Garret bij hen achter zodat hij kan blijven helpen. Garrett gaat weer naar huis als de winter invalt, en Mabels verwachtingen komen uit: daar is het meisje weer.
Het is een vreemde situatie die jaren zal duren: in de winter hebben Jack en Mabel een ’dochter’, en in de zomer een ‘zoon’.  Maar waar de jongen levensecht is, blijft het meisje een raadsel…

Het is een mooie roman over een hard leven in een wereld die vanuit je warme luie stoel een romantische sfeer heeft, maar we vergissen ons: het is voor de mensen die er moeten overleven een hard en moeilijk bestaan. Heel duidelijk en treffend wordt beschreven hoe het verdriet om dat eerste kind het leven van het echtpaar blijft beïnvloeden, hoe ieder van hen er op een eigen manier mee om gaat, en ze elkaar daarin soms aanvoelen, maar vaak ook niet. Hetzelfde gebeurt ten overstaan van het geheimzinnige  meisje.
Op soms wat lange beschrijvingen na, boeit en ontroert dit meeslepende verhaal.
 "






zelf gelezen en heel goed bevonden,
niets meer toe te voegen aan deze prima recensie...










maandag 7 januari 2013

come raggio di sol














Come raggio di sol 
mite e sereno,
Sovre placidi flutti si riposa,
Mentre del mare nel profondo seno
Sta la tempesta ascosa:
 
 
Così riso talor gaio e pacato
Di contento, di gioia 
un labbro infiora,
Mentre nel suo segreto 
il cor piagato
S'angoscia e si martora.
Zoals een straal vredige
zonneschijn weerspiegelt
op de rustige golf,
terwijl diep in de boezem 
van de zee
de storm verscholen zit
 
zo kan het gebeuren dat 
een glimlach van tevredenheid 
op de lippen bloeit,
terwijl het hart
in geheime angst ineenkrimpt
















vrijdag 4 januari 2013

woensdag 2 januari 2013

just falling snow...

...no more, no less...





































dinsdag 1 januari 2013



















    For last year's words belong to last year's language
    And next year's words await another voice.


T.S. Eliot