donderdag 11 december 2014

mild worden...













Mild worden is de rijpste groei van de mens.
Het is zacht worden in je woorden
in de klank van je stem, in heel je zijn.
De blik in je ogen wordt een warm aanvoelen
omdat je in de mensen om je heen jezelf (h)erkent.
Mensen die van binnen mild worden beseffen wie ze zijn.
Het heeft niets te maken met zwakheid.
Het zit veel dieper.
Het is de kracht die je doet ontwaken en doet leven.
 

 Je oordeelt niet over de anderen.
Je bent niet langer hard.
Je wil je niet overal laten gelden ten koste van je medemensen.
Je luistert omdat elke andere een voortdurend wonder is.
Je geniet van zon en regen en van hele kleine dingen.


Dikwijls zie je mildheid bij mensen die veel geleden hebben.
Ze horen en zien alles anders.
Wie mild wordt, heeft zichzelf overwonnen.
Een dankbare zucht van bevrijding welt uit je op.
Je houdt van mensen
omdat je geleerd hebt van jezelf te houden
niet zoals je zou willen zijn
maar gewoon zoals je bent.




Karel Staes









zaterdag 6 december 2014

vrijdag 28 november 2014

zondag 23 november 2014

vrijdag 21 november 2014












Voor de verre prinses


Wij komen nooit meer saam: 
De wereld drong zich tussenbeide. 
Soms staan wij beiden ’s nachts aan ’t raam, 
Maar andre sterren zien we in andre tijden. 


Uw land is zo ver van mijn land verwijderd: 
Van licht tot verste duisternis—dat ik 
Op vleuglen van verlangen rustloos reizend, 
U zou begroeten met mijn stervenssnik. 

Maar als het waar is dat door grote dromen 
Het zwaarst verlangen over wordt gebracht 
Tot op de verste ster: dan zal ik komen, 
Dan zal ik komen, iedre nacht.



J. Slauerhoff








maandag 17 november 2014

zondag 9 november 2014

zondag 2 november 2014

een wachten zijn...












O, als ik dood zal, dood zal zijn
kom dan en fluister, fluister iets liefs,
mijn bleke ogen zal ik opslaan
en ik zal niet verwonderd zijn.

En ik zal niet verwonderd zijn;
in deze liefde zal de dood
alleen een slapen, slapen gerust
een wachten op u, een wachten zijn.



J.H. Leopold









zaterdag 25 oktober 2014

woensdag 15 oktober 2014

kanon pokajanen...









live gezien,
wondermooi...


luister, maar enkel als je klaar bent om te luisteren,
als er rust is in je lijf en hoofd.
Dan komt de magie...,
beloofd













zondag 5 oktober 2014

avondliedeke III...










't Is goed in 't eigen hert te kijken
Nog even vóór het slapen gaan,
Of ik van dageraad tot avond
Geen enkel hert heb zeer gedaan

Of ik geen ogen heb doen schreien,
Geen weemoed op een wezen lei;
Of ik aan liefdelooze menschen
Een woordeke van liefde zei.

En vind ik in het huis mijns herten,
Dat ik één droefenis genas,
Dat ik mijn armen heb gewonden
Rondom één hoofd, dat eenzaam was...;

Dan voel ik op mijn jonge lippen,
Die goedheid lijk een avondzoen...
't Is goed in 't eigen hert te kijken
En zóó z'n oogen toe te doen.


Alice Nahon












zondag 28 september 2014

er is mij iets gebeurd...









Er is mij iets gebeurd, ruiste
de spar, er is een wezen langsgegaan
dat met haar hand een van mijn takken
heeft gedrukt. Een hand die rook
naar mandarijn. Van een zo verre
en vreemde wereld dat het mij
getroffen heeft tot in de zachtste
vezels die in mij zijn. En elke
keer dat zij in de schemering mij nu
passeert, dan gaan mijn harsen stromen
dat het geurt. Dit is het wonderst,
ik herhaal het, dat mij is gebeurd.


ELLY DE WAARD












zaterdag 27 september 2014

maandag 22 september 2014

vrijdag 19 september 2014

acceptance...









" ...

My best friend and I had a falling out two years ago. We tried to go back to normal but I feel like it hasn’t been the same since. We’ve drifted apart. I am in disbelief. I never thought I would lose this friendship.

Now we can see what a good teacher this friend has been for you. Things don’t go the way we think. People don’t act the way we expect. We cannot control the outcome of anything no matter how much we wish, hope, try or want. Right there is the turning point toward a deeper understanding of love. True love is letting go. Not trying to change someone else. Not trying to control the outcome. But that doesn’t mean there is nothing you can do.

I try to feel compassion, and practice tonglen or a metta meditation for my friend, but what can I do for this sad, empty, hollow feeling in my chest?

My teacher Maezumi Roshi said, “There is always something we can do.” The most important thing to do is practice acceptance. Take care that you do not try to conjure a certain outward feeling or impose a manipulation of any kind. Compassion is complete acceptance of things as they are, free of a self-serving agenda.

Within that acceptance, you can practice atonement. Offer an apology. Forgive yourself as well. Do not ignite anger or resentment by assigning blame. A genuine apology always restores harmony. Take complete responsibility and offer it without expecting an outcome.

Add your friend’s name to your prayer list. Dedicate your meditation to her. Look carefully at your motivations and intentions. Have no expectations. Simply devote your practice to your mutual well-being. Express your love and care without any need for reciprocity. We do not practice to change people’s hearts; we practice to open our own.

In short, be a best friend.

If you do these things freely and for their own sake, you will have made a friend of yourself. Your heart will soon be filled with love and gratitude. And then something will happen. It always does. Nothing stays the same. The Dharma works by itself when we stop trying to make it work. "


 Karen Maezen Miller












maandag 15 september 2014

maandag 8 september 2014

zaterdag 30 augustus 2014

dinsdag 19 augustus 2014

a gift...













“Someone I loved once gave me a box full of darkness. 
It took me years to understand that this too, was a gift.” 



















maandag 18 augustus 2014

tunnel of love











een van de mooiste songs aller tijden... hou vol! :-)


















woensdag 13 augustus 2014

bekentenis






Bekentenis




Met zoveel liefde heb ik van je gehouden
dat, nu ik bijna je vergeten ben,
het zeggen van je naam mij is gebleven
een liefkozing, waar ik dagen op kan leven;

En dit is de liefste herinnering:
hoe op het plein, een honinglied van linden,
vanuit de schaduw over witte straten
je aan kwam lopen. Speelse zomerwinden

sloegen de gele zijde van je kleed
tegen je ranke lichaam, en je ogen
waren van heimwee raadselig verwijd.
Hoevele zomers zijn sindsdien vervlogen.

Met zoveel liefde toch heb ik van je gehouden
dat, nu ik bijna je vergeten ben,
het een liefkozing der lippen is gebleven
je naam te zeggen als ik eenzaam ben. 






Hans Warren









zondag 3 augustus 2014

vrijdag 1 augustus 2014

donderdag 31 juli 2014

woensdag 30 juli 2014

dinsdag 29 juli 2014