donderdag 31 januari 2019
goeiemorgen...
The Good-Morrow
BY JOHN DONNE
I wonder, by my troth, what thou and I
Did, till we loved? Were we not weaned till then?
But sucked on country pleasures, childishly?
Or snorted we in the Seven Sleepers’ den?
’Twas so; but this, all pleasures fancies be.
If ever any beauty I did see,
Which I desired, and got, ’twas but a dream of thee.
And now good-morrow to our waking souls,
Which watch not one another out of fear;
For love, all love of other sights controls,
And makes one little room an everywhere.
Let sea-discoverers to new worlds have gone,
Let maps to other, worlds on worlds have shown,
Let us possess one world, each hath one, and is one.
My face in thine eye, thine in mine appears,
And true plain hearts do in the faces rest;
Where can we find two better hemispheres,
Without sharp north, without declining west?
Whatever dies, was not mixed equally;
If our two loves be one, or, thou and I
Love so alike, that none do slacken, none can die.
zaterdag 26 januari 2019
dat wij eerder niet wilden weten...
Als het laatste woord gevallen is,
zullen we het oprapen,
het aan ons oor houden
en luisteren
of het ademt, of het ons
nog iets te zeggen heeft,
iets dat wij over het hoofd zagen, iets
dat wij eerder
niet wilden weten.
Misschien dat het ons troost.
- Elvis Peeters
uit Dichter (2008)
vrijdag 25 januari 2019
je kunt me niet verlaten...
je hebt me alleen gelaten
maar ik heb het je al lang vergeven
want ik weet dat je nog ergens bent
vannacht nog, toen ik door de stad
dwaalde, zag ik je silhouet in het glas
van een badkamer
en gisteren hoorde ik je in het bos lachen
zie je, ik weet dat je er nog bent
laatst reed je me voorbij met vier
andere mensen in een oude auto
en ofschoon jij de enige was die
niet omkeek, wist ik toch dat jij
de enige was die mij herkende de enige die
zonder mij niet kan leven
en ik heb geglimlacht
ik was zeker dat je me niet verlaten zou
morgen misschien zul je terugkomen
of anders overmorgen of wie weet wel nooit
maar je kunt me niet verlaten
maar ik heb het je al lang vergeven
want ik weet dat je nog ergens bent
vannacht nog, toen ik door de stad
dwaalde, zag ik je silhouet in het glas
van een badkamer
en gisteren hoorde ik je in het bos lachen
zie je, ik weet dat je er nog bent
laatst reed je me voorbij met vier
andere mensen in een oude auto
en ofschoon jij de enige was die
niet omkeek, wist ik toch dat jij
de enige was die mij herkende de enige die
zonder mij niet kan leven
en ik heb geglimlacht
ik was zeker dat je me niet verlaten zou
morgen misschien zul je terugkomen
of anders overmorgen of wie weet wel nooit
maar je kunt me niet verlaten
[H. Lodeizen]
donderdag 24 januari 2019
ritueel...
Ik houd het kleine ritueel in ere,
opdat je elk moment terug kunt keren.
Iedere dag, wanneer het avond wordt,
maak ik de tafel klaar: een extra bord,
bestek, je eigen stoel, een kaars, een glas,
alsof je enkel opgehouden was.
Ik hoor (hoe kon ik denken dat hetgene
waardoor ik ben, voor altijd was verdwenen ?),
ik hoor, alsof de woning nog bestond,
het grind, de klink, het aanslaan van de hond,
en je komt binnen op het ogenblik
dat ik de lamp ontsteek, de bloemen schik.
Ik hoop alleen dat ik dan rustig blijf
en haast niet opziend van mijn stil bedrijf
de woorden vind, als was het vanzelfsprekend:
Schuif aan; tast toe: er is op je gerekend.
Ritueel - JP Rawie
zaterdag 19 januari 2019
She did! She did - she loved me as I loved her.
It was every day implied, but never declared.
Sometimes I thought it had been, but it never was.
She has broken no vow...
vrijdag 11 januari 2019
niet aan haar denken...
Een man dacht...
Een man dacht:
wanneer zal ik eens 1 minuut niet aan haar denken?
Nu?
Hij ging zitten
en dacht 1 minuut niet aan haar.
Toen stond hij op en wandelde verder, dacht verder,
steeds verder, zonder tussenpozen,
aan haar.
steeds verder, zonder tussenpozen,
aan haar.
Toon Tellegen
ik zou zo graag eens 1 minuut niet aan haar denken...
en dus zeg ik mezelf: niet aan haar denken
en denk ik dus aan haar...
misschien moet ik beter stoppen met deze blog
maar...
ik heb nog
zoveel te delen...
misschien moet ik beter stoppen met deze blog
maar...
ik heb nog
zoveel te delen...
donderdag 10 januari 2019
dinsdag 8 januari 2019
zaterdag 5 januari 2019
zoiets dus...
zoiets dus...
maar dit klinkt allemaal
veel te hard
het veranderde mij niet
het brak me wel
kijk helderder nu
ben dezelfde
maar anders...
zou het zo opnieuw doen
maar anders...
beter zorg dragen voor mezelf...
zou het zo opnieuw doen
maar anders...
beter zorg dragen voor mezelf...
donderdag 3 januari 2019
Abonneren op:
Posts (Atom)