regen buigt zich gretig rond
de randen van het huis – het is
maar een geluk dat je hier bent,
bedenk ik me, en niet daar
alsof geluk niet meer is dan
gelukkig maar
en het is simpel, soms,
als in, we hebben het gedaan –
een ruimte gemaakt om in te bestaan
waarin ook een ander past
ineengeplooid, opgevouwen
tegen elkaar aan
het regent en
gelukkig maar
– Tom Dinneweth
