Komt er een dag
komt er een dag waarop
geen spijt meer klinkt geen
treurigheid in onze stem
in de woorden die we zeggen zoals:
vroeger wij soms toch
wanneer waartoe zoniet
komt er een dag waarop
we lachen om de dagen
die nog voor ons liggen
sprankelend vol
stadsgeluiden
dat we de dingen kunnen
noemen bij hun namen
en ze veranderen
Mirjam Van hee
Ik was je kwijt voordat ik je bezat,
ik heb je al gemist voor ik je kende;
er is klaarblijkelijk nog meer ellende
dan ik voor mogelijk gehouden had.
En elke keer dat wij elkaar bekenden,
en alles wat je zogenaamd vergat –
Ik zou iets voor ons willen doen, maar wat
ik doe, het zal zich nooit ten goede wenden.
De ergste droefenis is trouwens pas
gekomen met het vreselijke weten
dat ik je nooit in wezen heb bezeten,
terwijl ik zo bezeten van je was.
Ik wilde dat ik even kon vergeten
hoe onvergetelijk dit alles was.